Σκόνη μου λες
να γίνουμε
στο σύμπαν
και αστέρια,
μα εμένα
μου φτάνει
να κρατώ,
βράδυ
τα δυό σου χέρια,
με φεγγάρι
ολόγιομο
τ'Αυγούστου
κι είμαι
και πάλι,
σκόνη
από τ'αστέρια
κι απ'τη γη
και πάω
παντού
και ταξιδεύω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου