η ποίηση στην εποχή της

η ποίηση στην εποχή της

Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ

Σε ξεχασμένες διαδρομές τα όνειρά μας…
Στα σκλαβοπάζαρα του κόσμου τα παιδιά μας…
Πόση ασχήμια και σκοτάδι γέμισε η ζωή!
Μας στοίχειωσαν μαύρα φαντάσματα
 δουλείας  το δρόμο της ζωής,
που ‘ναι  ο δρόμος των θελήσεων τ’ ανθρώπου.

Ανήλεη ανάγκη, που καις-σφυρί καυτό-
τη θέληση και τη ματώνεις !
Ανήλεη δολιότητα του κούφιου ανθρώπου!
Τι γυρεύατε λάθη ξένα να φράξετε το δρόμο;

Ξανά ζητούν καρδιές ,ζωές να εισπράξουν…

 Ζωή  δεν παραδίδουμε σε άπονων τα χέρια.
Ζωή δεν παραδίδουμε σ’ ανθρώπων την οργή.
Τώρα είναι η ώρα του ανυπότακτου,
του ανυπόκριτου του λόγου…  Αυτόν  υπηρετούμε,
καθώς ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τον κόσμο
με απόφαση κι υπομονή, με πάθος και με γνώση.

Τώρα  είν’ η ώρα του λαού,  είν’ η μεγάλη  ώρα.


Ζωή που μας  στερήσανε…  παίρνουμε πίσω τώρα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ekpoiisi@yahoo.gr

ποίηση στην εποχή της εκποίησης

ποίηση στην εποχή της εκποίησης